Büşra Yazıyor – Jennifer Lopez, İstanbul’u sallayıp geçmiş olabilir ama bunun sebebi ne sadece dans gösterileriydi ne de göz açıp kapayıncaya kadar değişen o etkileyici kostümler. Öncelikle buradan başlayalım; Bir bakışla binlerce kişiyi içine çekebilmek, bir hareketle bütün salonu ayağa kaldırabilmek, herkesin yapabileceği bir şey değil.
Seyirciyle kurduğu bağ çok daha derin bir yerden geliyor. Yılların getirdiği tecrübesiyle ne istediğimizi tabii ki biliyor ama bunu yüzeyde kalmadan, doğallıkla yapıyor. Kişiliğinin verdiği sezgileri hiç kaybetmemiş. Üstelik içinde var olan o şükran duygusu, sahnede tüm ışıklardan daha çok parlıyor.
Tevazu… Sahnede uzun zamandır kaybettiğimiz bir erdem gibiydi, ama dün gece onunla yeniden karşılaştık. Karşımızda sadece bir yıldız değil, kendi yüceliğinin farkında olan ama insanlığını kaybetmemiş bir kadın vardı.
O bir süperstar
Evet, o bir süperstar. Ama aynı zamanda hâlâ Bronxlu Jenny.
Şöhretin, başarının, o devasa sahne ışıklarının altında kim olduğunu unutmayan biri.
Ve bunu sadece sözleriyle değil, varlığıyla, duruşuyla, aslında her haliyle hissettiriyor.
Pop yıldızı olmak onun kariyeri belki ama özü… bizi dans ettirirken kalbimize dokunan bir insan olmak.
Ne büyük denge.
Ne büyük sanat.
Teşekkürler Jenny.
Dün gece hayran listene benim de adımı yazdık.
Hayretle.